سکوت

سکوت نه از بی صداییست.

نفس هست و حرف هم.

ناگفته ها و گفته شده ها.

 شنیده ها و نشنیده ها.

 سکوت از نبودن بغض نیست.

 از بی دردی نیست.

سکوت از عادت نیست.

از روزمرگی و فراموش شدگی.

 از خواب و رخوت و بی حوصلگی.

 از دلتنگی.

 سکوت از فریادهای در گلو مانده است و نعره هایی که هیچ وقت شنیده نشد

همه چیز هست و گوشی نیست برای شنیدن.

جز سکوتی که گاه و بیگاه همدم فریادهایی است که بی خبر و ناخواسته از روزهایی دور میاید.

از دلتنگیهایی که فراموش شده.

از خیانتهایی که به روزگار شده.

نه انگار....

باز هم حرفی نیست.